آسمانوں ٹُٹے تارے چنّاں
اسی تے اصلوں ہارے چنّاں
کاہدا مان اے ساہواں دا
مڈہوں بےاعتبارے چنّاں
پین دے عادی ہو گئے آں
اتھرو پاویں کھارے چنّاں
جے توں اج قدر نہ جاتی
نئیں لبھدے یار ادھارے چنّاں
توں مالک قابض سبھے کُجھ
اسی بے دخل مزارعے چنّاں
اے دنیا دن چار دیہاڑے
جیویں پینگھ ہلارے چنّاں
نعیم تیرے سر دا صدقہ
اسی تیرے توں وارے چنّاں